30 Μάρτιος 2015

Η μέθοδος της παθητικοποίησης

Τι σημαίνει παθητικοποίηση; Πώς γίνεται και για ποιο λόγο; Ας εξετάσουμε λίγο πιο λεπτομερώς τις ιδιότητες που προσδίδει η διαδικασία αυτή στον ανοξείδωτο χάλυβα.

Αρχικά ας πούμε δυο λόγια όσον αφορά το τι είναι η παθητικοποίηση. Είναι μια διαδικασία κατά την οποία το προϊόν από ανοξείδωτο χάλυβα αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αντοχή απέναντι στη διάβρωση. Δημιουργείται ένα ανεπαίσθητο στρώμα προστασίας στην επιφάνεια του μετάλλου με τα ίδια του τα στοιχεία. Συμβαίνει συχνά μέσω της επεξεργασίας που επιδέχεται το μέταλλο για να δημιουργηθεί το εκάστοτε προϊόν να μένουν πάνω του υπολείμματα από σκόνη ή το ίδιο το μέταλλο που «κολλάνε» πάνω στην επιφάνειά του με αποτέλεσμα να μειώνεται η αντοχή του. Για την απομάκρυνση ,λοιπόν, τυχών υπολειμμάτων χρησιμοποιούμε την τεχνική της «αποξείδωσης» και για την ενίσχυση της σύστασης της επιφάνειας του μετάλλου χρησιμοποιούμε την τεχνική της «παθητικοποίησης».


ΑΠΟΞΕΙΔΩΣΗ:
Για να προετοιμάσουμε σωστά το μέταλλο για την παθητικοποίηση πρέπει να το αποξειδώσουμε. Η διαδικασία αποξείδωσης (pickling) του μετάλλου γίνεται με το υγρό αποξείδωσης (συνήθως νιτρικό και υδροφθορικό οξύ) μέσα στο οποίο βυθίζεται το μέταλλο, έτσι ώστε να αφαιρεθούν όλα τα «υπολείμματα» και ξένα σώματα από το επιφανειακό στρώμα του. Το μέταλλο βυθίζεται μέσα στη «μπανιέρα» και αφήνεται βάσει συγκεκριμένων χρονικών ορίων που προβλέπονται.

ΠΑΘΗΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ:
Η διαδικασία παθητικοποίησης του ανοξείδωτου χάλυβα όχι μόνο αυξάνει την επιφανειακή αντοχή του στην διάβρωση αλλά επεκτείνει το προσδόκιμο ζωής και του δίνει καλύτερη όψη και μεγαλύτερη γυαλάδα της επιφάνειας και του φινιρίσματος. Ο ανοξείδωτος χάλυβας είναι από μόνο του ένα κράμα με μεγάλη αντίσταση στη σκουριά, με την παθητικοποίηση όμως ενισχύουμε την επιφάνειά του στο μέγιστο. Μία στρώση μονομοριακού οξειδίου δημιουργείται μέσω του οξυγόνου που απορροφάται, έτσι μειώνονται στο μέγιστο οι πιθανότητες διάβρωσης.
Η παθητικοποίηση όπως και η αποξείδωση διενεργούνται μέσα σε «λουτρά», δηλαδή ειδικές μπανιέρες όπου βυθίζεται το υλικό και μέσα από την επαφή του με το εκάστοτε χημικό διάλυμα αποκτά τις πρόσθετες ιδιότητες που αναφέρονται παραπάνω.
Μετά το πέρας της διαδικασίας τότε υπάρχουν οι δοκιμασίες (σπρέι με βάσει το αλάτι, έκθεση στην υγρασία κ.α.), μέσα από τις οποίες σιγουρευόμαστε πως το μέταλλο έχει όντως «παθητικοποιηθεί» σωστά.


Τέλος αξίζει να γνωρίζουμε πως η «παθητικοποίηση» είναι μία πολύ λεπτή διαδικασία κατά την οποία, αν δεν ακολουθήσουμε τα βήματα με συνέπεια, μπορούμε να καταστρέψουμε το μέταλλο και να επιφέρουμε τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από τα επιθυμητά.
 
CERTIFICATE